Kwink: verschillen in gemeentelijke telecomleges groot en onverklaarbaar
Om snel internet mogelijk te maken zijn telecomnetwerken nodig. Gemeenten voeren beleid met betrekking tot deze telecomnetwerken. Dit beleid verschilt vaak, bijvoorbeeld in kosten. Hoge kosten kunnen een belemmering vormen om telecomnetwerken aan te leggen. KWINK groep onderzocht wat precies de verschillen tussen gemeenten zijn.
Staatssecretaris Mona Keijzer presenteerde afgelopen week het Actieplan Digitale Connectiviteit aan de Tweede Kamer.Het onderzoek is samen met het Actieplan Digitale Connectiviteit gepubliceerd. We geven antwoord op vragen over dit onderzoek. Aanleiding is dat de economische en maatschappelijke afhankelijkheid van connectiviteit toeneemt. Het is steeds belangrijker dat iedereen altijd en overal de beschikking heeft over een snelle internetverbinding.
Wat is de opvallendste uitkomst?
Kwink constateert dat de verschillen in leges tussen gemeenten groot zijn. Gemeenten rekenen deze leges als vergoeding voor de vergunning die nodig is om te mogen graven en om te controleren of de werkzaamheden volgens de vergunning worden uitgevoerd. Er zijn gemeenten die voor de aanleg van 125 meter telecomkabels ongeveer € 50 rekenen. Andere gemeenten rekenen meer dan € 1.000 voor werkzaamheden van dezelfde lengte. De hoge leges in sommige gemeenten vormen een drempel voor bedrijven om telecomnetwerken (bijvoorbeeld glasvezel) aan te leggen. In het onderzoek heeft Kwink geen verklaringen gevonden voor deze verschillen.
Kwink heeft de legesverordeningen van alle 380 gemeenten in Nederland bestudeerd. Per gemeente verschilt hoe een lege wordt opgebouwd: in Amstelveen werken ze met een vast tarief maar in Den Helder is het afhankelijk van de lengte van de werkzaamheden. De onderzoekers hebben daarom drie lengtes van werkzaamheden gedefinieerd waarvoor ze de tarieven in alle gemeenten hebben bepaald. Daardoor hebben ze de leges kunnen vergelijken.
